“I love it when a growth plan comes together.” Hannibal Smith zou er wel raad mee weten.
Maar onze vier ‘presidenten’ van Europa hebben er aanmerkelijk meer moeite mee. Volgens eurogroepvoorzitter Jeroen Dijsselbloem (1 van die 4 ‘presidenten’) zou er op de decembertop in Brussel een gezamenlijk groeiplan liggen waar de regeringsleiders alleen nog maar een klap op zouden geven.
Maar sinds zijn stoere woorden eind oktober werd het stil. Er kwam nog wel een te-mooi-om-waar-te-zijn investeringsvertiendubbelaarsplan van voorzitter Jean-Claude Juncker van de Europese Commissie (ook een ‘president’) voorbij, maar van de allesomvattende economische aansturing van de eurozone is weinig meer vernomen.
Donderdag jaste de gloednieuwe EU-voorzitter Donald Tusk (inderdaad, ook zo’n ‘president’) er in Speedy Gonzalez-tempo zijn eerste top erdoor heen. Over het groeiplan (dat inmiddels door het leven gaat als ‘nauwere economische beleidscoördinatie’) worden in de conclusies (pdf) van de top enkele woorden besteed.
“Nauwere coördinatie van het economisch beleid is van wezenlijk belang voor het soepel functioneren van de economische en monetaire unie. Aansluitend bij een op basis van een analysenota hierover te houden debat tijdens de informele bijeenkomst van de staatshoofden en regeringsleiders in februari, zal de voorzitter van de Commissie, in nauwe samenwerking met de voorzitter van de Eurotop, de voorzitter van de Eurogroep en de president van de Europese Centrale Bank, uiterlijk in de bijeenkomst van juni 2015 van de Europese Raad verslag uitbrengen. De lidstaten zullen nauw betrokken worden bij de voorbereidende werkzaamheden.”
Eind oktober was Dijsselbloems vage groeiplan nog “dringend nodig”. Inmiddels is juni 2015 ook vroeg zat. Tot zover het Europese A-Team.
